2.8.21

Khat, Jawi and cultural colonisation

LETTER

Khat, Jawi and cultural colonisation

Published 5 Aug 2019, 1:18 pm

LETTER | I am perturbed by the accusation that the Malay Jawi alphabet and stylistic khat writing is a sign of Islamisation. Our Jawi alphabet was an adaptation of the Arabic alphabet to suit the local language, Bahasa Malaysia.

I was told that, when coming up with an argument, flip it around a few ways to see if it is ridiculous. This Jawi promotes Islamisation argument can be flipped so many ways to show how idiotic it is.

If Jawi and khat writing were signs of Islamisation, would that mean the Malay right wingers were right - that Lim Guan Eng putting Chinese calligraphy on the walls of the Ministry of Finance is a sign that we were now linked to China?

Since Guan Eng also said he had Jawi calligraphy on his wall, would that mean he was also promoting Islamisation?

Since I am typing this in Romanised English, am I promoting or supporting the English colonisation before Merdeka? Does that mean the lawyers and judges using Latin terms have a direct line to the Pope?

Are ramen stores then supporting the past Japanese Occupation?

Will anyone still using a sickle or hammer be promoting Soviet Russia?

This seems to be the mentality of the detractors, which seem to be the same small-minded mentality of the Malays who see a cross and think they will be converted.

Let’s just face the sad fact that the main argument here is that we want to remain limited and comforted in our racial silos, with set boundaries against each and every culture. That we would prefer each and every race and religion boxed into separate categories, not impacting or mixing with one another.

Even if Jawi is already on our currency used for everyday trade.

If there were talk about how Jawi would be appropriate in this time and age, that khat was an outdated form of art, I would say the same about poetry. Heck, wouldn’t we argue the same about all forms of art and artistic expression altogether, from calligraphy to interpretive dance?

Why bother having a digital recreation of the Mona Lisa when someone can just post a selfie on Instagram, if we want to talk about current relevancy?

Personally, I’ve never understood art in any shape or form. Even going to the Victoria and Albert Museum in London and looking at a recreation of Michaelangelo’s David does not mean I understand it.

Even if I find it a beautiful sculpture, I can’t explain why. Nor can I explain why I find Da Vinci’s 'The Last Supper' intriguing, or the Chinese calligraphy during every Chinese New Year season fascinating.

I might not understand the khat art of Cufica, but I notice people who appreciate it. Just as much as I notice people going nuts over Japanese script and block prints of a wave by Hokusai, Van Gogh’s Sunflower collection, the Gutenberg bible or even the gold leaf Quran.

Art, religion, calligraphy, cursive writing, Jawi, Latin or even Chinese characters used - none of this truly have an impact on future learning and technology such as artificial intelligence and coding, robotics and big data.

But what it does is this - it sets us apart from the technology we are developing. It is what makes humans human. Now, of course, given time an AI could learn to write a haiku or deliver news in iambic pentameter, but only by viewing and recreating human work.

So when someone tells me culture should not be dictated in schools, I disagree. Culture is the one thing we should be teaching in schools because it makes us one nation that understands each other, even if it starts with taboos and customs.

That is the basis of unity and cultural preservation. If you still don’t get why cultural preservation is important or in vogue, I suggest you rewatch "Black Panther" and understand that those are cultural representations of real African tribes united as one, albeit in a fictitious landscape.

Which is why Maszlee Malik should take heart in promoting all calligraphy, not just khat.

All this said, there are a lot of things wrong with our education system for sure. But this idea isn’t one of them. It is not some move to radicalise school kids to Islam - if it were, then every one holding a Malaysian ringgit would be promoting the same and we should be using the US Dollar.

But then again, it has Latin on it and maybe that might make us all Catholic it we follow the mentality of those opposing the measure.

The views expressed here are those of the author/contributor and do not necessarily represent the views of Malaysiakini.

Permainan Khat Quizzes Kuiz

https://wordwall.net/ms-my/community/jawi-khat

JAWI KHAT Kuiz

oleh G47498184

JAWI ( KHAT )Membuka kotak

oleh Safiatasniem8

ايمبوهن أولن ( Pe / Peng / Pem / Pen )Anagram

oleh Jpahbim2

Year 3 Jawi Dan Khat Imbuhan Awalan

JAWI KHAT NASAKHKuiz

oleh Puteriizzati98

Jawi Khat Tahun 5Kuiz

oleh G92287710

Kuiz Jawi dan khatKuiz

oleh Nazihahamanni

JAWI DAN KHAT 2015Kuiz

oleh Kamilakaseh

JAWI ( KHAT 2 )Kuiz

oleh Safiatasniem8

Khat, Jawi, Chinese calligraphy: nothing religious or racial about learning them

Moaz Nair

August 6, 2019 8:45 AM

Johann Wolfgang von Goethe once said, “Those who know nothing of foreign languages know nothing of their own.”

It is beneficial if one is willing to acquire another language, whether in written or spoken form.

As for learning khat, Jawi or Chinese calligraphy in school, there is nothing religious or racial about it. Unfortunately, in Malaysia’s polarised society, matters of this nature can easily be politicised.

There’s obviously a difference between khat and Jawi. It’s quite strange that khat has to be introduced in the Malay language syllabus for primary schools and not as a component in the art syllabus.

In the Malaysian context, and from the academic perspective, introducing easy-to-learn Jawi in Bahasa lessons is more relevant than making students learn khat.

Khat has a more aesthetic value to it. Not all students will have the aptitude for an artistic task of this nature.

In contrast, Jawi is more of a culturally and linguistically accepted genre in the Malay archipelago.

Khat or Islamic calligraphy is an artistic practice of handwriting and calligraphy, based on the alphabets in countries sharing a common Islamic cultural heritage.

However, Islamic calligraphy is not strictly limited to religious themes. Like all Islamic art, it embraces an assorted range of works created in an eclectic context. This form of writing has played a significant iconographic role in Islamic art.

Exposing students of all races to these artistic expressions and values, if they wish to learn them, is a non-issue.

Jawi, on the other hand, is more localised though it has its roots in the Arabic language. It has been used for written communication in the Malay archipelago and was practised long before and during the colonial days. It has also become an intrinsic part of the Malay language and culture.

The Malay language, unlike Mandarin or Tamil, has no original alphabet of its own. The Jawi version of writing is derived from Arabic influence and, in the local context, is much older than the Romanised version. The Romanised version of writing is due to a colonial influence, when the colonialists administrated the Malay archipelago.

The Malay language of today is generally written using the Latin script (Rumi) and the Arabic script called Jawi. Rumi, for that matter, is official in Malaysia, Singapore and Indonesia.

Jawi, on the other hand, is widely used in religious schools and also for official and informal purposes. Students even have the option of answering questions using Jawi in Malay language examinations in Malaysia.

The use of Jawi script was a key factor in the advent of Malay as the lingua franca of this region. Jawi was used not only by the ruling class, but by the commoners as well. Palace correspondence, decrees, local laws and manuscripts were written in Jawi at one time.

It was widely understood by traders as the main means of communication. It was also the medium of expression of the nobility and scholars of literature and religion. In fact, it is the traditional symbol of Malay culture and civilisation.

Jawi was even the official script for the Unfederated Malay States when they were British protectorates.

Starting from the 17th century, under Dutch and British rule, Jawi was gradually replaced by the Rumi script. Nevertheless, Jawi is an integral part of the Malay language and many of the old Malay manuscripts available in libraries overseas and locally are written in Jawi.

The Orientalists took the trouble to master Jawi to understand the culture of the Malays. If one were to claim to be a scholar of the Malay language, he would have to have an in-depth knowledge of this script.

No doubt, Arabic is the language of the Quran but the language is spoken and understood by almost all non-Muslim Arabs and Jews living in regions where Arabic and its variations have become the lingua franca.

In fact, Jawi is not difficult to learn as compared to Arabic. Jawi is read in Malay whereas Arabic is read in Arabic. Many Arabic characters are never used in Jawi as they are not pronounced in the Malay language.

Learning khat or Jawi or, for that matter, Arabic as a language will not be a threat to non-Muslims. Many local non-Muslim academics and even ordinary folk in Kelantan and Terengganu know how to read and write Jawi.

Internationally, many reputed non-Muslim academics speak and write in Arabic. Thus, the perception that introducing khat or Jawi in school is going to proselytise the non-Muslims into Muslims is not justified.

For certain, a Malay learning how to write and speak Mandarin will not make him a lesser Malay. A Chinese learning khat or Jawi will not make him a lesser Chinese.

Acquiring these subjects is not going to dilute one’s faith or race, what more when there are no religious undertones whatsoever, as in this context.

If there is enough interest, schools can introduce Jawi in the Bahasa syllabus or as an extracurricular activity.

As for khat, let it be part of the art lesson that can involve Chinese calligraphy as well.

Whatever else is said, educationists have no doubt recommended the practice of not over-stretching young students with too many subjects in schools so that they can cherish school life.

The quality of education in the country leaves much to be desired, as there are many other more important issues that have to be prioritised.

As such, it’s imperative to make learning in school relevant, easy and more enjoyable to students.

Moaz Nair is an FMT reader.

The views expressed are those of the author and do not necessarily reflect those of FMT.

Laman Web Persatuan Seni Khat Kebangsaan Malaysia

https://www.pskk.org/

PERJALANAN AWAL

Pada tahun 1975, Mohammed Yusof Abu Bakar (Penolong Pengarah,

Kementerian Pendidikan Malaysia) bersama-sama rakannya Syed Ahmad

Jamal, Ketua Unit Pusat Kebudayaan Universiti Malaya (UM) telah menyelaras

satu Pameran Seni Khat di Universiti Malaya. Pameran tersebut mempamerkan

pelbagai jenis media dan gaya karya seni khat Islam dari dalam dan luar negara.

Mohammed Yusof Abu Bakar, Haji Omar Basaree, Syed Abdul Rahman Al Attas

dan Ahmad Khalid adalah antara pelukis tempatan yang menyertai pameran tersebut.

Pameran tersebut telah mendapat sambutan yang sangat memberangsangkan dan membuka mata peminat seni khat tanah air. Ramai orang awam Muslim yang masih tidak kenal dengan jenis-jenis seni khat, apatah lagi untuk menulis dan menghasilkan karya khat berkualiti. Atas permintaan pelbagai pihak, pameran tersebut telah dikembangkan hingga ke Kelantan, Terengganu, Johor, Pulau Pinang dan Perlis.

Mohammed Yusuf Abu Bakar dan rakan-rakannya sependapat bahawa persatuan seni khat perlu ditubuhkan bagi mengatasi masalah dan persoalan berkaitan seni khat. Pada tahun 1980, Mohammed Yusof membantu Syed Ahmad Jamal menyelaras Pertandingan dan Pameran Seni Khat anjuran Pusat Kebudayaan Universiti Malaya. Penglibatan Mohamed Yusof telah merangsangnya untuk menubuh Persatuan Penulis-Penulis Seni Khat. Lebih-lebih lagi, Suruhanjaya Antarabangsa Pemeliharaan Warisan Kebudayaan Islam (ICPICH) telah di tubuh pada tahun 1982 (Unknown, 2000). ICPICH adalah cabang OIC dan telah menjalankan beberapa siri pertandingan seni khat atas kesedaran pemeliharaan warisan budaya Islam. Maka terbentuk satu kumpulan ingin menubuhkan persatuan seni khat kebangsaan Malaysia.

Malaysia adalah ahli ICPCH dan terlibat dengan serious pemeliharaan Kesenian dan Kebudayaan Islam. Kerajaan melalui Pusat Islam menggalakkan ahli PSKK mengambil bahagian dalam pertandingan seni khat Islam antarabangsa anjuran ICPICH. Sebelum PSKK didaftar, ia dikenali sebagai Persatuan Penulis-Penulis Seni Khat Malaysia (PPPSKM). Persatuan Penulis-Penulis Seni Khat Malaysia (PPPSKM) Kebangkitan Islam dan permintaan terhadap seni khat Islam telah menghimpunkan artisartis Islam untuk menubuh persatuan seni khat Islam.

MESYUARAT PENUBUHAN PERSATUAN KHAT

Mohammed Yusof Abu Bakar, Omar Basaree, Syed Mahthar Al-Shahab, Mahmood Awang, Idris Salam dan beberapa orang lagi telah bersetuju untuk mengadakan pertemuan bagi membincangkan berkenaan penubuhan Persatuan Penulis-Penulis Seni Khat Malaysia. Pada 18 Ogos 1985, mereka telah adakan mesyuarat yang pertama. Mesyuarat ini telah diadakan pada jam 3.00 petang di Bilik Mesyuarat Sekolah Menengah Agama Wilayah Persekutuan, Jalan Universiti, Petaling Jaya, Selangor. Antara mereka yang hadir ialah: Mohammed Yusof Abu Bakar, Hj. Idris Salam, Wan Mohd Yusof Wan Ali, Hj. Bachok Hj. Sayuti, Syed Mohthar Al-Shahab, Mahmood Hj. Awang, Mohammad Abd. Ghani, Hussin Sulong, Zalika Khuzaimah Ngah, Azamah Denan, Ismail Hj. Ishak, Mohamed Nawai Yacob dan Margilan HARP. Dalam pertemuan dan perbincangan mesyuarat tersebut, mereka bersetuju menubuh Persatuan Penulis-Penulis Seni Khat Malaysia (PPPSKM) dan sebulat suara bersetuju melantik Mohammed Yusof Abu Bakar sebagai Yang Dipertua PPSKM dan Idris Salam sebagai Setiausaha PPPSKM.

Dalam ucapan perasmian pertemuan itu, Mohammed Yusof Abu Bakar mengalu-alukan ahli-ahlinya dan menghargai kehadiran mereka. Beliau berharap agar ahli-ahli tersebut akan menyokong dalam menyatukan penulis-penulis seni khat Islam Malaysia. Dalam pertemuan tersebut, mereka merangka objektif PPPSKM bagi memudahkan pendaftaran PPPSKM sebagai 5 persatuan yang sah dari segi undang-undang. Mereka bersetuju menggariskan lapan objektif PPPSKM.

OBJEKTIF PPPSKM

Terdapat beberapa objektif penting yang mendorong usaha mewujudkan Persatuan Seni Khat antaranya:

Menyatukan seni khat Islam Malaysia menjadi kumpulan yang kuat.
Melahirkan seni khat Islam yang mahir dan kreatif.
Memulih dan mempromosikan kualiti Seni Khat Islam.
Menyokong dasar kerajaan dalam menggalakkan penggunaan tulisan Jawi.
Meningkatkan akidah Islam melalui Seni Khat Islam.
Mengembalikan kegemilangan seni khat Islam.
Meluaskan penggunaan seni khat Islam dan tulisan Jawi dalam semua peringkat.
Mendidik dan mendedahkan signifikan tulisan Jawi dan seni khat Islam kepada orang ramai.

Jawatankuasa penaja tersebut telah bersetuju untuk mengutip sejumlah wang bagi penyediaan Mesyuarat Agung Tahunan yang Pertama. Mereka berjaya mengumpul sejumlah wang sebanyak RM 610.00. Antara mereka yang menderma untuk tujuan tersebut ialah:

Tuan Syed Mohthar bin Sedak @Al-Shahab RM150.00
En. Mahmood Awang RM20.00
Pustaka Margillah RM100.00
Tuan Haji Bacok Haji Sayuti RM50.00
Tuan Haji Idris Salam RM100.00
En. Mohamed Nawai Yacob RM20.00
En. Wan Mohd Yusof Wan Ali RM20.00
En. Ismail Hj. Ishak RM50.00
En. Mohammed Yusof Abu Bakar RM100.00Jumlah RM 610.00

Selepas itu, Mesyuarat Ahli Jawatankuasa telah diadakan pada 3 November, 1985, jam 3:00 petang di Madrasah Manaril-Islam, No. 2 Jalan SS1/35, di Kg. Tunku, Petaling Jaya, Selangor. Mesyuarat itu diadakan bagi mencadangkan peraturan dan undang-undang persatuan (PPPSKM), dan tujuh anggota PPPSKM menghadiri mesyuarat tersebut. Mereka ialah:

Mohammed Yusof Abu Bakar
Sheikh Omar Bassaree
Syed Mahdar Al-Shahab
Hj. Idris Salam
Mohamed Nawai Yacob
A. Mutalib Yaakob
Mahmood Awang

PERSATUAN SENI KHAT KEBANGSAAN (PSKK)

Satu mesyuarat tergempar telah diadakan pada 10 September, 1988, di Bilik Mesyuarat Tingkat Kesembilan, Kompleks Pusat Islam Malaysia, Jalan Perdana, Kuala Lumpur. Di mesyuarat tersebut ahli jawatankuasa menerima usul mencadangkan peraturan dan undangundang persatuan yang telah susun serta bersetuju untuk disertakan dalam permohonan pendaftaran persatuan. Pada hari yang sama permohonan tersebut telah dihantar kepada Pendaftar Pertubuhan (ROS), Pejabat Pendaftaran Pertubuhan, Tingkat 12, Bangunan Plaza Pekeliling, Jalan Tun Razak, 50400 Kuala Lumpur.

Tujuh bulan kemudian, Mesyuarat Agong Khas PPPSKM (Mesyuarat Agung Khas PPPSKM) telah diadakan pada tahun 1989 di Bilik Dewan Pameran Islam (Bilik Pameran Islam) Pusat Islam Malaysia di Jalan Perdana, Kuala Lumpur. Mesyuarat itu bagi membincangkan peraturan dan undang-undang persatuan yang dipinda oleh Pendaftar Pertubuhan (ROS), Selangor dan Wilayah Persekutuan. Ahli jawatankuasa bersetuju dengan pindaan tersebut dan PPPSKM ditukar kepada Persatuan Seni Khat Kebangsaan (PSKK). Peraturan dan undang-undang yang dipinda dikembalikan kepada ROS, Pejabat Pendaftar Pertubuhan, Tingkat 12, Bangunan Plaza Pekeliling, Jalan Tun Razak, Kuala Lumpur, bersama logo PSKK untuk kelulusan pendaftaran.

LOGO PERSATUAN

Rasional dan konsep logo dilampirkan bersama permohonan pendaftaran di pejabat Pendaftar Pertubuhan (ROS). Pada masa yang sama, 10 September, 1988, PSKK telah menulis surat kepada pejabat ROS untuk mendapatkan kebenaran sementara untuk menjalankan aktiviti PSKK termasuk menjalankan kelas seni khat Islam hujung minggu di Pusat Islam, Kuala Lumpur dan aktivi yang berkaitan.

Konsep Logo yang mengandungi Surah Al-Qalam dengan sendirinya menerangkan peranan Persatuan yang menjunjung peranan pena dalam penulisan khat. “Nun”, berada di bahagian paling atas dalam kandungan setitik dakwat mencerminkan ketinggian Seni Khat dari asas ilmu dan penulisan, sekaligus ianya digambar olih bentuk lima batang pena. Menara masjid menunjukan ciri-ciri keislaman dalam sebarang kerja atau hasil keria yang berkaitan dengan Khat, dimana konsep Persatuan tidak lari dari konsep keislaman. Dua jeins Khat iaitu Kufi dan Thuluth mewakili beberapa jenis Khat. Warna kuning emas melambangkan ketinggian nilai Seni Khat, sementara warna biru membawa arti keharmonian. Logo tersebut adalah hasil karya Syed Mohthar Al Shahab.

PERINTIS PSKK

Pada 25 Oktober, 1989 PSKK telah berjaya didaftarkan secara sah di bawah Akta Pertubuhan 1966: 335. Pendaftaran ini adalah untuk menyelaras aktiviti seni visual Islam dengan jabatan kerajaan, agensi kerajaan, ICPICH dan Pertubuhan Bukan Kerajaan yang lain. Dalam Mesyuarat Agung Tahunan PSKK, 25 Februari, 1990 diadakan di Pusat Islam, Yang diPertua Persatuan telah menyampaikan ucapan penghargaannya kepada semua pihak yang terlibat sehinggalah Pesatuan Seni Khat dapat dilahirkan.

Ahli jawatankuasa PSKK terawal terdiri daripada golongan profesional, ahli akademik dan pegawai kerajaan. Antaranya Mohammed Yusof Abu Bakar, Mohammed Nordin, Syed Mohthar Al Shahab, Idris Salam dan Mahmood Awang.

OBJEKTIF PENUBUHAN PSKK

Mengumpul dan menyatukan penulis-penulis Seni Khat dan peminat-peminat di seluruh Malaysia.
Mengembang dan menggunakan tulisan jawi sebagai asas penulisan Seni Khat Kebangsaan.
Mengutamakan Seni Khat yang berkeperibadian Islam sebagai teras Seni Khat Kebangsaan.
Memelihara dan mengembangkan Seni Khat Kebangsaan sebagai warisan budaya bangsa.
Bekerjasama sengan Pertubuhan-Pertubuhan Seni Khat Antarabangsa dalam apa jua aktiviti-aktiviti Seni Khat yang boleh memberi faedah kepada kemajuan Seni Khat Kebangsaan.
Mengerakan kerjasama dengan Persatuan-Persatuan yang lain yang mempunyai matlamat yang sama dalam menganjurkan seminar, pameran pertandingan, kursuskursus dan penyelidikan di peringkat Kebangsaan dan Antarabangsa.
Mengumpulkan wang melalui projek dan aktiviti-aktiviti mengutip derma dan menerima sebarang bantuan kewangan daripada mana-mana badan kerajaan dan swasta yang sah, dengan kebenaran pihak berkuasa, jika berkenaan dan Pendaftar Pertubuhan Malaysia.
Mengembang dan menubuhkan cawangan-cawangan.

PENUTUP

Kesungguhan dan Pengorbanan perintis PSKK tahun 1985 telah mencapai beberapa objektif mereka. Ia mempunyai peraturan dan undang-undang tersendiri untuk mencapai objektif PSKK. Pada tahun 1989 PSKK berjaya didaftarkan sebagai pertubuhan yang sah. Perintis merupakan anggota yang proaktif serta mencari dana untuk merialisasikan penubuhan PSKK. PSKK mengalu-alukan sesiapa sahaja yang ingin menjadi ahli PSKK dan mana-mana pihak ingin bekerjasama dengan PSKK dalam kegiatan seni khat atau Seni Visual Islam. PSKK telah berjaya menganjurkan pameran, seminar, bengkel, kursus seni dan menerbitkan beberapa buku seni. PSKK juga telah bekerjasama dengan Perpustakaan, jabatan kerajaan, intitusi pengajian tinggi, dalam aktiviti kesenian Islam serta menyertai yang dianjurkan oleh Universiti Malaya, Universiti Kebangsaan Malaysia, Perpustakaan Negara dan jabatan-jabatan kerajaan.

Sallehuddin Mohamed
solleh1951@gmail.com

Isu tulisan khat: Hanya tekap, sambung titik, tiru semula sahaja

https://www.astroawani.com/berita-malaysia/isu-tulisan-khat-hanya-tekap-sambung-titik-tiru-semula-sahaja-214381

Bernama
Ogos 7, 2019 07:05 MYT

Prof Dr S Vijayaletchumy menunjukkan pembelajaran tulisan seni khat selepas sesi temu bual bersama Bernama di UPM. --fotoBERNAMA

Tekap, sambung titik pada huruf jawi dan tiru semula untuk dijadikan seni khat, hanya itu yang perlu dilakukan oleh murid Tahun Empat termasuk di Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC) dan SJK Tamil (SJKT) apabila tulisan khat diperkenalkan sebagai antara kandungan subjek Bahasa Melayu tahun depan.
Pensyarah Pemerolehan dan Pembelajaran Bahasa, Jabatan Bahasa Melayu, Fakulti Bahasa Moden, Universiti Putra Malaysia (UPM) Prof Dr S Vijayaletchumy berkata perkara itu hanya akan diajar empat kali setahun dalam tempoh 10 minit terakhir sebagai bahan sokongan kemahiran bahasa sesi pengajaran Bahasa Melayu.
Vijayaletchumy yang merupakan antara ahli panel terlibat dalam menggubal kurikulum itu turut menegaskan untuk sesi pembelajaran itu, lima hingga enam aksara daripada tulisan jawi sahaja yang akan diperkenalkan kepada murid.
"Masyarakat serta pihak tertentu sebenarnya sudah salah faham atau keliru antara tulisan jawi dengan tulisan khat. Ia merupakan perkara yang berbeza.
"Tulisan jawi merupakan tulisan rasmi manakala tulisan khat merupakan salah satu aspek seni bahasa atau kaligrafi dalam Bahasa Melayu yang melibatkan tulisan jawi ditulis secara berangkai menjadi tulisan khat.
"Kementerian Pendidikan Malaysia (KPM) memasukkan seni khat dalam pengajaran Bahasa Melayu kerana ia merupakan sebahagian daripada warisan Bahasa Melayu yang mempunyai nilai estetika tersendiri… yang diajar adalah seni khat dan bukan tulisan jawi, jadi ia merupakan salah faham," katanya kepada Bernama ketika ditemui di UPM, pada Selasa.
Sehubungan itu, beliau menegaskan ibu bapa murid SJKC dan SJKT tidak perlu risau kerana ia tidak langsung melibatkan pembelajaran berunsur agama Islam kerana khat hanyalah seni kaligrafi sama seperti kaligrafi Cina.
Beliau berkata demikian sebagai mengulas isu pengenalan tulisan khat dalam mata pelajaran Bahasa Melayu untuk pembelajaran murid Tahun 4 yang menimbulkan polemik dan rasa tidak puas hati dalam kalangan pihak tertentu termasuk 12 pertubuhan pendidikan Cina dan Tamil di negara ini.
Menjelas tentang perkara itu, Vijayaletchumy berkata pembelajaran Bahasa Melayu mempunyai lima bahagian penting iaitu melibatkan tiga kemahiran (mendengar dan bertutur, membaca, dan menulis) dua lagi merupakan aspek tatabahasa serta seni bahasa.
"Pengajaran seni khat ini merupakan terkandung dalam seni bahasa dan ia tidak akan dinilai sama sekali dalam penilaian pencapaian murid. Hal ini telah dinyatakan secara jelas dalam Dokumen Standard Kurikulum Pendidikan (DSKP).
"Murid akan belajar perkara ini secara santai dan ia adalah unsur tambahan sahaja. Ini juga merupakan psikomotor sebab seni tulisan khat ini akan memerlukan murid untuk memanjangkan tulisan ke kiri, ke kanan ke bawah dan sebagainya.
"Ia juga baik untuk minda kerana murid juga akan lebih seronok dan santai untuk belajar disebabkan tidak ada tekanan untuk mereka diuji dan lulus membolehkan sesi pembelajaran dan pengajaran dapat dilakukan lebih baik," katanya
Dalam masa yang sama pengenalan pembelajaran seni khat itu juga katanya tidak akan menyebabkan berlaku pertambahan guru di sekolah kerana ia akan menggunakan tenaga pengajar yang sedia ada.
Selain itu, ibu bapa tidak perlu risau tentang soal kos kerana semua alatan yang akan digunakan pembelajaran itu akan ditanggung oleh pihak kementerian.
Sehubungan itu beliau juga berharap isu ini tidak terus dipolitikkan untuk kebaikan generasi akan datang, tambahan lagi kurikulum yang diperkenalkan oleh kerajaan ini telah dibincang dengan teliti dan disepakati lebih 30 ahli bahasa, guru sekolah SJKT dan SJKC yang terlibat dalam panel khas berkenaan.
-- BERNAMA